Άνοιγμα πόρτας σε έναν ουτοπικό κόσμο. Παρέμβαση ανθρώπου με τεχνητά μέσα και με στοιχεία της φύσης. Ένα ανοιχτό παράθυρo με ήχους και εικόνες που προκαλεί το τυχαίο και το προγραμματισμένο. Το τυχαίο βάδισμα που σε οδηγεί πάντα στον σωστό τόπο. Για να διαπιστώσεις και μόνος σου ότι δεν υπάρχει λάθος. Υπάρχει μόνο η στιγμή που θα μεταφράσεις τον ήχο της θάλασσας σε μία λέξη η μία εικόνα που αγάπησες και δεν άγγιξες. Και ήρθε η στιγμή να ακούσεις τον ήχο του μοτέρ που προσπαθεί να ανοίξει ένα νέο παράθυρο. Στα έγκατα της γης. Να επαναφέρει την τάξη και το οξυγόνο που μας χάρισε ο Θεός. Τα δύο παράθυρα συνομιλούν . Δηλώνουν δύο καταστάσεις που νομίζουν ότι θα νικήσουν τον εγκλεισμό. Η μία με βία και με τεχνητά μέσα , η άλλη αβίαστα και καθαρά. Ίδιες αξίες διαφορετικές συνθήκες. Κλείσιμο πόρτας. Επιστροφή στον πραγματικό κόσμο. Περπάτημα….
Ο Νεκτάριος Παχιαδάκης είναι από το Ηράκλειο της Κρήτης. Είναι ανήσυχος και αντισυμβατικός, ιδιότητες που συναντάμε στην τέχνη του, και δεν περιορίζεται μόνο στη ζωγραφική. Είναι επίσης μουσικός και ποιητής έχοντας κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής δύο δισκογραφικές δουλειές και μια ποιητική συλλογή. Ωστόσο η ζωγραφική είναι το πεδίο που τον βοηθά περισσότερο να εκφραστεί. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος από το 2010 έχοντας συμμετάσχει σε διάφορες εκθέσεις με πολύ καλές κριτικές. Αυτή τη στιγμή παρακολουθεί Εικαστικά και Εφαρμοσμένες Τέχνες στην Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στους πίνακές του υπάρχει μια συνεχής αναζήτηση για την παιδική απλότητα στην θέαση της μαζί με την ανάγκη ανάδυσης του υποσυνείδητου είτε εαυτού είτε συλλογικού. Μερικές φορές φαίνεται να πολεμά τον ορθολογισμό και την πραγματικότητα αναζητώντας την αλήθεια κάτω από την επιφάνεια. Δυνατές πινελιές, έντονες μπογιές, ζωηρά χρώματα χαρακτηρίζουν την πλειοψηφία των έργων του κάνοντας την ταυτότητα του δημιουργού εύκολα αναγνωρίσιμη.
