Το Μέλαν Ἰστίον είναι μια σύνθεση βασισμένη σε περιβαντολογικές ηχογραφήσεις, που ηχογραφήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή του Σουνίου. Πραγματεύεται την σχέση της αρχαιοελληνικής μυθολογίας με την μουσική. Αντλεί την έμπνευσή του από τον μύθο του Αιγέα, του θρυλικού βασιλειά της Αθήνας που αυτοκτόνησε πέφτοντας από τον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, πιστευόντας ότι ο γιός του Θησέας πέθανε. Το πρώτο μέρος του έργου πραγματεύεται την σχέση πατέρα-γιού, τις δυσκολίες που προέκυψαν από την πρώτη συνάντησή τους και τα στάδια της μεταξύ τους σχέσης μέχρι την αποδοχή και την αμοιβαία αγάπη. Το δεύτερο μέρος πραγματεύεται την αγωνία του Αιγέα μέχρι να γυρίσει ο Θησέας από την Κρήτη, όπου είχε πάει να σκοτώσει τον Μινώταυρο. Την αγωνία του πατέρα αν ο γιός του θα γυρίσει ζωντανός. Ο Θησέας σάλπαρε με μαύρα πανιά και ο Αιγέας του είχε πει αν γυρίσει ζωντανός να τα αλλάξει σε λευκά. Ο Θησέας όμως το ξέχασε, με αποτέλεσμα ο πατέρας του να δει τα μαύρα πανιά και από την θλίψη του να αυτοκτονήσει. Το τρίτο μέρος του έργου αποτελείται από ανεπεξέργαστες ηχογραφήσεις κάτω από τον Ναό του Ποσειδώνα, στα κύματα που έπεσε και πέθανε ο Αιγέας, δίνωντας το όνομα του στο Αιγαίο Πέλαγος.