"Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή· κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι’ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.” Νίκος Καζαντζάκης, Ασκητική Μια έντονα αντιφατική διατύπωση του Νίκου Καζαντζάκη που μου έφερε στο μυαλό πολλές άλλες σκέψεις: “Τι είναι για τον καθένα μας το εφήμερο;”, “Σίγουρα το αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά”, “Πόσο διαφορετικά όμως αισθανόμαστε απέναντι του;”. Όλες αυτές οι σκέψεις, αλλά και τόσες άλλες, αποτέλεσαν την απαρχή της ιδέας για αυτήν την ταινία. Αρχικά, στην προσπάθεια μου να συγκεκριμενοποιήσω πιο πολύ τις έννοιες αυτές στο μυαλό μου συνειδητοποίησα ότι δεν χρειάζεται να τις περιορίσω στα στενά πλαίσια του εαυτού. Έτσι, αποφάσισα να αποτυπώσω με ρεαλισμό που αγγίζει τα πλαίσια ατομικών συνεντεύξεων τις απόψεις, ιδέες, αντιλήψεις και αντιφάσεις διάφορων φίλων μου γύρω από τη ιδέα του εφήμερου αλλά και τα συναισθήματα που μπορεί να τους δημιουργηθούν απέναντι σε αυτό που οι ίδιοι αντιλαμβάνονται ως “εφήμερο”.

Κώστας Πολυχρονίδης