Το ντοκιμαντέρ με τίτλο “Όταν σβήνει η φωτιά, μένουν οι στάχτες…” πραγματεύεται ένα θέμα το οποίο είναι κοινό στις μέρες μας, ωστόσο είναι ταυτόχρονα πολύ προσωπικό για την γιαγιά μου. Το θέμα αυτό είναι η ερήμωση των χωριών της χώρας μας. Ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες, η κοινωνία υπόκεινται σε πληθώρα ραγδαίων εξελίξεων στον κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό και άλλους τομείς, με αποτέλεσμα η κατανομή του πληθυσμού να αλλάζει ανά τις περιοχές και να επικεντρώνεται στις πόλεις. Το φαινόμενο αυτό της αστικοποίησης δεν είναι κάτι καινούργιο. Παρόλα αυτά, στα μάτια της γιαγιάς μου, η απομόνωση γίνεται περισσότερο αισθητή τα τελευταία χρόνια, που άρχισε να χάνει τους δικούς της συνομήλικους ανθρώπους από το χωριό, ένα μικρό χωριό της Κεντρικής Μακεδονίας στο οποίο έχει περάσει όλη της τη ζωή. Έτσι, μία πεντάλεπτη επίσκεψη στην γιαγιά αρκεί για να παρουσιάσει τα συναισθήματα ενός ανθρώπου που βιώνει από πρώτο χέρι την ερήμωση μιας άλλοτε δραστήριας κοινότητας.

Συνεντευξιαζόμενη: Ελένη Τζογάνη, Σκηνοθεσία, Διεύθυνση Φωτογραφίας, Μοντάζ: Δέσποινα Σιγουρτζίδου