Στο ντοκιμαντέρ αυτό αναδεικνύεται το χόμπι του παππού μου, που αφορά το γυάλισμα ημιπολύτιμων λίθων. Εδώ και χρόνια, ο παππούς έχει μελετήσει και κατασκευάσει μόνος του τα μηχανήματα που απαιτούνται για την επεξεργασία των πετρών. Στον ελεύθερο του χρόνο, αγοράζει πέτρες και τις γυαλίζει, δημιουργώντας με τα χρόνια μια εντυπωσιακή συλλογή από πέτρες διαφόρων μεγεθών και σχημάτων. Στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζονται δύο βασικές τεχνικές: το γυάλισμα με τροχό και το γυάλισμα με βαρελάκι. Στη δεύτερη μέθοδο, οι πέτρες περνούν από μια επαναλαμβανόμενη διαδικασία: κάθε εβδομάδα, για πέντε εβδομάδες, βγαίνουν από το βαρελάκι, ξεπλένονται, επεξεργάζονται και επανατοποθετούνται μέσα σε αυτό. Στόχος του ντοκιμαντέρ είναι να αναδείξει επιμέρους στάδια αυτών των διαδικασιών —όπως το μέτρημα, οι σκόνες, το ξέπλυμα και το τελικό αποτέλεσμα— αλλά και να προβάλει τη συλλογή του παππού και τον χώρο του. Παράλληλα, λειτουργεί και ως πορτρέτο του ίδιου, αποτυπώνοντας τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του, μέσα από την αφοσίωσή του στο αγαπημένο του χόμπι και τη σχέση του μαζί μου, την εγγονή του.

Σκηνοθεσία: Μυρόπη Κυπρή
Ο παππούς: Κώστας Ζορνάς