Στο έργο διακρίνεται μια απροσδιόριστη και σκιασμένη φόρμα που στο άκουσμα των θορύβων κοντά του, φαίνεται να υποφέρει. Αποφασίζει να σηκωθεί και να μειώσει την απόσταση με τους θορύβους τσακωμού. Μετά από μια στιγμή προβληματισμού πλησιάζει διστακτικά την ηχητική πηγή, φεύγοντας από το κάδρο. Τότε ακούγεται ένας κρότος και τα ουρλιαχτά σιωπούν. Η φόρμα επιστρέφει στο κάδρο και μετά από μια ανάπαυση σηκώνει το χέρι του, καλυμμένο με “αίμα”, αφήνοντας τον θεατή να αναρωτιέται τι έγινε.

Το έργο έχει να κάνει με την έμφυλη βία.

Νίκος Κουτάκης