Τι είδους θυσία μπορεί κάποιος να κάνει για αυτά που αγαπά; Και τι είδους θυσία μπορεί να κάνει μια κότα; Μπορεί μια ταινία κινουμένων σχεδίων να συμπεριφέρεται ή να επηρεάζει με τον τρόπο λειτουργίας της την πλοκή; Πόσο κίτρινο μπορεί κανείς να βάλει σε μια ταινία; Υπάρχει λογική στη θυσία; Μήπως η αγάπη τρέφει τον θάνατο; Το La Soupe είναι φαινομενικά μια απλή ταινία κινουμένων σχεδίων με πολλά ερωτήματα και λίγα λαχανικά. " Ένας αγρότης έχει δύο κότες. Όταν η μία αρρωσταίνει αυτός σκοτώνει την υγιή κότα για να κάνει μια σούπα για την άρρωστη". Η ταινία επιδιώκει να αντιστρέψει τις αντιλήψεις μας για τις προτεραιότητες και ξύνει τη λεπτή γραμμή μεταξύ αγάπης, ζωής και ανοησίας. Η παράδοξη πρακτική του αγρότη απεικονίζει μια παρανοϊκή σχέση ανάμεσα στην εξουσία και τη ζωή των άλλων. Από την άλλη, εξετάζεται η σχέση που μπορεί να έχει το ίδιο το κινηματογραφικό μέσο με το σενάριο. Η ταινία είναι η σούπα. Από τα συστατικά της στοιχεία - τα πλάνα, τα σχέδια, τα καρέ - φτιάχνονται άλλες σκηνές. Με πειραματικές πρακτικές στη δημιουργία κινουμένων σχεδίων, το ίδιο το κινηματογραφικό μέσο φαίνεται να παρεμβαίνει στην αφήγηση προς όφελος ή εις βάρος των χαρακτήρων. Ο σκηνοθέτης συχνά επιλέγει μεταφορές μέσα από ζωικές συμπεριφορές. Σε αυτή την ταινία σχολιάζει τον ρόλο του ανθρώπου -"υπεράνθρωπου" με τις "έξυπνες" λύσεις για το "καλό" των άλλων. Παράλληλα υιοθετεί τον ρόλο του "εξουσιαστή", του χειριστή του κινηματογραφικού μέσου που υπό αυτή την ιδιότητα παίρνει αποφάσεις για τους χαρακτήρες και την πλοκή της ταινίας.
Ο Νίκος Σύννος είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Καλών Τεχνών της Σχολής Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου. Έχει εργαστεί σε παραγωγές animation για την τηλεόραση, τον κινηματογράφο, και το διαδίκτυο στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Κύπρο. Επιπλέον, ίδρυσε το πειραματικό στούντιο κινουμένων σχεδίων «Toonachunks» στη Λεμεσό (Κύπρο), όπου παρήγαγε animation ταινίες μικρού μήκους και βίντεο. Οι ταινίες και τα βίντεό του κέρδισαν βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ κινουμένων σχεδίων, κινηματογράφου και σε εκθέσεις τέχνης. Διδάσκει animation, φωτογραφία και design στην κυπριακή τριτοβάθμια εκπαίδευση από το 2001.Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στον πειραματικό και διευρυμένο κινηματογράφο (expanded cinema) με έμφαση στα κινούμενα σχέδια, τον κινηματογραφικό χρόνο και χώρο, την κίνηση καρέ - καρέ και την παραγωγή πειραματικού animation για ταινίες, βίντεο, εικονικούς χώρους και τα νέα μέσα. Είναι ο συντονιστής του ερευνητικού εργαστηρίου Lab for Animation Research (LAR) που λειτουργεί στο Τμήμα Καλών Τεχνών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου.
