Μέσα στην καθημερινότητα και ειδικότερα σε συνδυασμό με όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν στην ανθρωπότητα τον τελευταίο καιρό, ήθελα να αποτυπώσω το πώς γινόμαστε «άλλοι» κατά τη διάρκεια λίγων λεπτών, ωρών, ή/και ημερών. Τα ανθρώπινα συναισθήματα, αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φυσιολογίας, για εμένα, είναι η «μάσκα», το φυσικό «μακιγιάζ» του προσώπου, και μπορεί να είναι πάντα διαφορετικό από αυτό που φαίνεται. Αυτός είναι και ο λόγος που κοιτάζω στα μάτια την κάμερα, προκειμένου να αποτυπώσει ο φακός όλο το πλήθος συναισθημάτων που μπορεί να εμπεριέχεται στο εξωτερικά φανερό χαμόγελο ή θυμό κάποιου ανθρώπου και, στην συγκεκριμένη περίπτωση, του ίδιου μου του εαυτού.