Ασημίνα Καραγεώργου 

Στο έργο μου διερευνώ τη σχέση μεταξύ φύσης, τεχνολογίας και ανθρώπινης αλληλεπίδρασης, δημιουργώντας μια διαδραστική εγκατάσταση που γεφυρώνει τον οργανικό και τον ψηφιακό κόσμο. Το φυτό (μονστερα) γίνεται ένα μέσο επικοινωνίας, ένας «ζωντανός» αισθητήρας που αποκτά φωνή και φωτεινή παρουσία μέσα από το άγγιγμα.

Με τη χρήση Arduino, αισθητήρων αφής και φωτός, καθώς και UV LED φωτισμού, δημιουργώ ένα περιβάλλον όπου η φυσική ύλη ενεργοποιεί τον ήχο και το φως. Η απτική σχέση με το φυτό μετατρέπεται σε εμπειρία, καθώς το άγγιγμα αποκαλύπτει κρυμμένους ήχους και φωτιστικά εφέ, προσκαλώντας τον θεατή σε μια αισθητηριακή συνομιλία με το έργο.

Η εγκατάσταση αυτή δεν λειτουργεί μόνο ως ένα πείραμα διαδραστικότητας, αλλά και ως μια ποιητική διερεύνηση της αλληλεξάρτησης μεταξύ ανθρώπου και φύσης. Πώς αντιλαμβανόμαστε τον φυσικό κόσμο όταν αυτός αποκτά τεχνολογικά μέσα έκφρασης; Μέσα από το έργο μου, επιχειρώ να δημιουργήσω χώρους εμπειρίας όπου η τέχνη δεν είναι στατική, αλλά ανταποκρίνεται, αποκαλύπτεται και αλληλεπιδρά.

Γεννήθηκα το 1995 στον Βόλο και σπούδασα Γραφιστική στο ΔΙΕΚ Βόλου, πριν συνεχίσω τις σπουδές μου στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στη Φλώρινα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, εμβάθυνα στις ψηφιακές τέχνες, την περφόρμανς και τη φωτογραφία, με καθοριστική επιρροή από τον καθηγητή Βασίλειο Μπούζα.  Το 2023 ολοκλήρωσα τη διπλωματική μου εργασία, μια βιντεοεγκατάσταση με θέμα τον μικρόκοσμο, που παρουσιάστηκε στο κτήριο της Αγίας Όλγας στη Φλώρινα. Στη δουλειά μου διερευνώ τη σχέση πραγματικότητας και ψευδαίσθησης, συνδυάζοντας τεχνολογικά μέσα και φυσικά υλικά. Τα έργα μου συχνά φέρουν έναν δυστοπικό χαρακτήρα, όπου ήχος και εικόνα λειτουργούν ως ζωγραφική εμπειρία.  Με επηρεάζει η σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον και η επίδραση της τεχνολογίας στην τέχνη. Μέσα από τη δουλειά μου επιχειρώ μια οπτικοακουστική αναζήτηση, που αποκαλύπτει κρυμμένες πτυχές της πραγματικότητας.