Η κατασκευή-γλυπτό «Ιός στη RAM» αποτυπώνει την προσωπική μου αίσθηση ότι, μετά την πανδημία του Covid 19, ο χρόνος κυλά με ιλιγγιώδεις ταχύτητες και οι αναμνήσεις γίνονται όλο και πιο θολές. Αποτελείται από μια ξύλινη σανίδα, πάνω στην οποία έχω τοποθετήσει ένα καρούλι φιλμ ILFORD. Μια λωρίδα φιλμ ξετυλίγεται από αυτό, ενώ δίπλα της έχω χαράξει με πυρογράφο τις χρονολογίες 2017-2025, σαν έναν χάρακα που αντί για το μήκος, μετρά το χρόνο.

Μέχρι το 2020, το φιλμ και η ξύλινη επιφάνεια παραμένουν ανέπαφα. Από εκεί και μετά, όμως, αρχίζουν να εμφανίζονται ίχνη καύσης. Το φιλμ σταδιακά λιώνει και παραμορφώνεται, σαν μια ανάμνηση που ξεθωριάζει. Η σανίδα, όσο πλησιάζει στο 2025, γίνεται όλο και πιο καρβουνιασμένη, μέχρι που μοιάζει σχεδόν καμένη.

Με αυτό το έργο θέλω να εκφράσω την αίσθηση ότι πριν την πανδημία οι αναμνήσεις μας ήταν πιο ζωντανές και λεπτομερείς, ενώ μετά το 2020 όλα μοιάζουν να περνούν πιο γρήγορα, χωρίς να μένουν το ίδιο έντονα στη μνήμη. Ο θεατής μπορεί να σταθεί μπροστά στο έργο και να παρατηρήσει αυτή τη σταδιακή φθορά, ίσως αναλογιζόμενος το κατά πόσο νιώθει κι εκείνος ότι οι αναμνήσεις του από τα τελευταία χρόνια μοιάζουν λιγότερο καθαρές.