Πότε χάνεται το νόημα; Πότε κάτι είναι μάταιο; Πόσο ρόλο παίζει ο τρόπος που μας κρίνουν;

 Το performance με τίτλο επί ματαίω προσκαλεί το κοινό να λάβει τον ρόλο του κριτή απέναντι σε μία κατάσταση. Ταυτόχρονα, ο καθένας τους γίνεται και μέτοχος. Μέτοχος σε μια φαινομενικά μάταιη αέναη ενέργεια. Οι θεατές, γύρω από τον περφόρμερ ,ως μάρτυρες αλλά και ως μέτοχοι στην δράση θα ανατρέξουν και αυτοί στις δικές τους στιγμές όπου και εκείνοι πάλευαν σε επανάληψη να καταφέρουν κάτι, ανεξάρτητα από την πίεση και την κριτική που είχαν γύρω τους. Κάποιες φορές με επιτυχία, κάποιες άλλες όχι. Τι ρόλο έπαιξαν τότε οι άνθρωποι στο δικό τους περιβάλλον; Τι αποτέλεσμα θα είχαν αν δεν υπήρχε η κριτική αυτή; Η performance επί ματαίω λοιπόν, “αναγκάζει” το κοινό να μετέχει σε μια προσπάθεια με θετική η αρνητική επίδραση. Μια προσπάθεια για μια επίτευξη στόχου, οπου η σημασία της επίτευξης αυτής διαφέρει απο άτομο σε άτομο και εξαρτάται απο περιστάσεις και συνθήκες.