Μια φορά κι έναν καιρό,
ήταν ένα Τίποτα.
Μέσα σε αυτό το Τίποτα,
υπήρχε τόση ζεστασιά, αγάπη, ηρεμία.
Ενότητα.
Όμως μια μέρα,
αυτό το
Τίποτα,
θέλησε να εξερευνήσει πιο πέρα..
Κι έτσι,
διασκορπίστηκε παντού στο κενό,
σε κάθε Τιποτένια γωνιά
και έγινε
Κ
ά
τ
ι…..
Αμέτρητα, τοσοδούλικα,
Κάτι..
Όμως, όλα αυτά τα Κάτι,
Άρχισαν να νιώθουν κρύο, πόνο, μοναξιά.
Σε μεραρχία
Κι από τότε, υπάρχουν έτσι.
Ανύπαρκτα.
Αιωνίως να παλεύουν με τον ίδιο τους τον εαυτό.
Σε λήθη.
Ζωγραφένια Πεκλάρη - Εκτέλεση, καλλιτεχνικός εξοπλισμός
