Το παρόν διαδικτυακό έργο, είναι μια μελέτη πάνω στον ιδιωτικό βίο, εντός του προσωπικού χώρου. Μελετά τις σχέσεις που αναπτύσσουν τα όρια του χώρου, με το κενό του, αναδεικνύοντας το ερώτημα, τι είναι πραγματικά κενό και τι γεμάτο;Η επαφή του ανθρώπου με τον δομημένο χώρο, το χώρο που περικλείεται σε μια μορφή, ένα όριο, συνιστά μια βιωματική διαδικασία που καλεί τη συμμέτοχη όλων των αισθήσεων, ολόκληρης της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι νέες προσεγγίσεις της επιστήμης, της φυσικής βεβαιώνουν πως «... η πραγματικότητα του χώρου δεν είναι όπως την αντιλαμβανόμαστε, αλλά ο χώρος είναι καμπυλωμένος και μη ευκλείδειος. Οι ανθρώπινες αισθήσεις είναι η αιτία που αντιλαμβανόμαστε ελλιπώς την πραγματικότητα. Στην ουσία τα πάντα γύρω μας αποτελούνται από αόρατα σωματίδια υλοενέργειας, που πάλλονται, καμπυλώνοντας το χώρο, παίρνοντας διάφορες τιμές»3. Σύμφωνα με τις έννοιες της φυσικής, το κενό που περιβάλλει κάθε υλικό, δεν είναι πραγματικά κενό, αντιθέτως είναι πλήρες, γεμάτο. Τα όρια μεταξύ τους δεν είναι υπαρκτά. «Το κενό που αντιλαμβάνονται οι ανθρώπινες αισθήσεις, είναι μια κοχλάζουσα ενέργεια, πανταχού παρούσα, μη αισθητή ουσία» υποστηρίζει ο Μάνος Δανέζης4.