Το κομμάτι "Ο Ανατέλλων Ήλιος" (The Sun Rising) είναι μια live coding δικτυακή παράσταση από την ομάδα TOPLAP Athens που διερευνά τη συνάντηση της μεταφυσικής ποίησης του 16ου αιώνα με την τεχνητή νοημοσύνη. Εστιάζοντας στο ποίημα του John Donne "The Sun Rising", το έργο δημιουργεί ένα αφηγηματικό περιβάλλον που συνδυάζει την ανθρώπινη δημιουργικότητα με περιεχόμενο παραγόμενο από μηχανές.
Πέντε performers, καθένας με διακριτό ρόλο, συνεργάζονται χρησιμοποιώντας εργαλεία που καλύπτουν πολλαπλές μορφές έκφρασης. Η performance ενσωματώνει ζωντανή συγγραφή, συνθετική αφήγηση μέσω φωνητικής κλωνοποίησης, αλγοριθμικό σχεδιασμό ήχου, ηχητική απεικόνιση κειμένου σε πραγματικό χρόνο, παραγωγή βίντεο από κείμενο και αλληλεπίδραση με μεγάλα γλωσσικά μοντέλα.
Η δομή της παράστασης ακολουθεί τις τρεις στροφές του ποιήματος του Donne, με κάθε ενότητα να διερευνά διαφορετικά συναισθηματικά και θεματικά στοιχεία. Τα ιντερλούδια μεταξύ των στροφών επιτρέπουν πειραματικές παρεμβάσεις στον κώδικα και ηχητικά σχόλια πάνω στο ποιητικό πλαίσιο.
Συνδυάζοντας ποιητικές φόρμες αιώνων με τις σύγχρονες δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, στοχεύουμε σε μια επαναξιολόγηση των ευαισθησιών και των συναισθηματικών αποχρώσεων του 16ου αιώνα μέσα από το πρίσμα των υπολογιστικών μέσων. Στο πλαίσιο αυτό, δημιουργούμε έναν παραλληλισμό ανάμεσα στην επίπληξη του Donne προς τον ήλιο για την αυθαίρετη εισβολή του και στη δική μας κριτική ματιά απέναντι στη διαρκή και διεισδυτική παρουσία της τεχνητής νοημοσύνης στις σύγχρονες ζωές και δημιουργικές διαδικασίες.
Κοσμάς Γιαννουτάκης είναι συνθέτης, καλλιτέχνης μέσων, μουσικός υπολογιστών και ερευνητής με έδρα τη βόρεια πολιτεία της Νέας Υόρκης. Ασχολείται με καλλιτεχνικά και επιστημονικά εγχειρήματα που εξερευνούν σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη και η Τεχνολογία Κατανεμημένου Καθολικού (Distributed Ledger Technology), καθώς και θεωρητικές έννοιες όπως οι κριτικές μεταανθρωπιστικές σπουδές και οι υποθετικές υλιστικότητες (speculative materialisms).
Παναγιώτα Αναστασοπούλου είναι υποψήφια διδάκτορας στο Universitat Pompeu Fabra (UPF) και μέλος της ερευνητικής ομάδας Μουσικής Τεχνολογίας (Music Technology Group - MTG), συμμετέχοντας ενεργά στο έργο Freesound. Η έρευνά της επικεντρώνεται στη χαρακτηριστική ανάλυση και ανάκτηση ηχητικών δεδομένων από μεγάλες και ποικιλόμορφες συλλογές ήχου. Με ισχυρό υπόβαθρο στη μουσικολογία, προσεγγίζει τις τεχνολογικές καινοτομίες της έρευνάς της με ανθρωπιστική οπτική, εξετάζοντας τη χρηστικότητα για τους χρήστες και τον αντίκτυπό τους στην καλλιτεχνική έκφραση. Παράλληλα με την ακαδημαϊκή της δραστηριότητα, είναι καλλιτέχνις (γνωστή και ως allholy) που συνεχίζει να δημιουργεί μουσική και να συμμετέχει ενεργά σε καλλιτεχνικές κοινότητες. Είναι live coder και μέλος των κοινοτήτων TOPLAP Athens και TOPLAP Barcelona.
Γεώργιος Διαπούλης είναι εντεταλμένος διδάσκων στη Μονάδα Σχεδιασμού Αλληλεπίδρασης στο Chalmers University of Technology και στο Πανεπιστήμιο του Gothenburg. Διδάσκει μαθήματα που σχετίζονται με πρωτοτυποποίηση υλικού και λογισμικού, σχεδιασμό ήχου και μουσικής, διαδραστικές διεπαφές με Τεχνητή Νοημοσύνη και άλλα. Η έρευνά του εστιάζει στο live coding, στις απτές διεπαφές (tangible interfaces), στη δημιουργία πρωτοτύπων ήχου και μουσικής, στις διαδραστικές διεπαφές ΤΝ, και στην ψυχολογία και αντίληψη της μουσικής. Συμμετέχει κατά διαστήματα σε παραστάσεις χρησιμοποιώντας live coding ρυθμίσεις και ηλεκτρονικά μουσικά όργανα.
Βασίλης Αγιομυργιανάκης είναι λέκτορας, συνθέτης και ερευνητής. Το 2016 ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στη μουσική για διαδραστικές οπτικοακουστικές τέχνες. Διδάσκει Σχεδιασμό Ήχου με Υπολογιστή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Έχει εμπειρία σε live coding οπτικοακουστικές παραστάσεις και στην ανάπτυξη συστημάτων αισθητήρων με μικροϋπολογιστές για καλλιτεχνικούς και ακαδημαϊκούς σκοπούς. Μέρος της έρευνάς του εστιάζει στη μεταφορά δημιουργικής γραφής σε οπτικοακουστική αφήγηση, μέσω συνδυασμού πεδίων όπως η υπολογιστική μουσική, τα γραφικά υπολογιστών, οι παραστατικές τέχνες και η διαδραστικότητα με τη χρήση υπαρχουσών και νέων μεθόδων και τεχνικών αλγοριθμικής σύνθεσης. Έχει δημοσιεύσει επιστημονικά άρθρα και μουσικά έργα και συμμετέχει σε συνέδρια και φεστιβάλ.
Γιάννης Ζάνος έχει υπόβαθρο στη σύνθεση μουσικής, τη συγκριτική μουσικολογία και την υπολογιστική μουσική, με έμφαση στις διαδραστικές παραστάσεις. Έχει διατελέσει διευθυντής του Τμήματος Τεχνολογίας και Τεκμηρίωσης Μουσικής στο Κρατικό Ινστιτούτο Μουσικής Έρευνας (S.I.M.) στο Βερολίνο, Γερμανία, και ερευνητικός διευθυντής στο Κέντρο Έρευνας για την Ηλεκτρονική Τέχνη και Τεχνολογία (CREATE) στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Santa Barbara. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμα διεθνή συνεργατικά έργα νέων μέσων και έχει παρουσιάσει πολυμεσικές παραστάσεις, τόσο ατομικά όσο και σε συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες. Διδάσκει ήχο και διαδραστικές τέχνες μέσων στο Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας, καθώς και στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα "Τέχνες και Τεχνολογίες του Ήχου" του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα.
