Διηγήσεις ενός Μεγάλου Δέντρου
(ηχητική εγκατάσταση)

Ο θεατής – ακροατής πλησιάζει ένα δέντρο με ένα αυτοσχέδιο απλό κάθισμα στις ρίζες του και αποφασίζει να καθίσει.

Ένας αισθητήρας φωτός είναι συνδεδεμένος με ένα player και ένα ηχείο, που βρίσκεται τοποθετημένο στα κλαδιά του.

Τότε αρχίζει να ακούγεται η ηχογραφημένη φωνή μου και να διηγείται μία ιστορία την φορά με διάρκεια γύρω στα τέσσερα λεπτά.

Για να ακουστεί η επόμενη ιστορία, ο θεατής θα πρέπει να σηκωθεί και να ξανακαθίσει ή να αποχωρήσει και να έρθει ο επόμενος.

Οι διηγήσεις είναι 8 συνολικά, όλες γραμμένες από μένα και περιγράφουν σκηνές από ζωές ανθρώπων, γεγονότα, συναισθήματα και στιγμές που το δέντρο έζησε στην μεγάλη του ζωή.

Είναι φανταστικές ιστορίες, που θα μπορούσαν όμως και στην πραγματικότητα να έχουν κάπου, κάποτε, συμβεί αλλά ένα δέντρο δε θα μπορούσε ποτέ να της εξιστορήσει.

Μέσα από αυτή την εγκατάσταση θα ήθελα να ευαισθητοποιήσω τον άνθρωπο απέναντι στα δέντρα, τα οποία είναι αιωνόβιοι ζωντανοί οργανισμοί, απαραίτητοι για το οξυγόνο, την δροσιά, τους καρπούς, την ξυλεία και την ομορφιά, αλλά για κάποιους ήταν, είναι και θα είναι ζωντανή συντροφιά και προσωπικά τα θεωρώ και φιλοσοφικά σύμβολα, συνδέοντας το βάθος και το σκοτάδι με το ύψος και το απόλυτο φως, στην αέναη ιστορία της εξέλιξης.

Εύχομαι αυτό το έργο, με την ολοκλήρωση του, να καταφέρει να μετακινήσει κάτι μέσα μας.

ιδέα- συγγραφή - αφήγηση - κατασκευή : Άρτεμις Αγαθοπούλου
εκπαιδευτική υποστήριξη : Βασίλης Αλεξάνδρου
ευχαριστώ για την βοήθεια τον Δανιήλ Καντ

Η Άρτεμις Αγαθοπούλου γεννήθηκε το 1981 στα Γιάννενα. Είναι εικαστικός καλλιτέχνης, απόφοιτος της ΑΣΚΤ (από το εργαστήρι του Πάνου Χαραλάμπους), performer, ηθοποιός και ποιήτρια. Είναι διπλωματούχος από τον ΕΟΠΠΕΠ του τμήματος Υποκριτκής Τέχνης Θεάτρου / Κινηματογράφου, έχει παρακολουθήσει το Τμήμα Perfomance του Πανεπιστημίου Πατρών, το εργαστήρι Σκηνογραφίας του Εθνικού και έχει διδαχθεί μεταξύ άλλων Commedia Del ‘Arte από τους Παναγιώτη Σταθόπουλο και Camilo Bedancor, τεχνική κλόουν από τους Andre Casaca και Irene Michailidis  και την μέθοδο του Θεόδωρου Τερζόπουλου, από τον ίδιο και τον Σάββα Στρούμπο. Έχει ταξιδέψει για χρόνια με ένα διαμορφωμένο WV του 75 και έχει εργασθεί εντός κι εκτός Ελλάδας ( street art, music perfomances, land art, installations ect ) συμμετέχοντας κ σε εκθέσεις και φεστιβάλ. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές και έναν θεατρικό μονόλογο τον οποίο ερμηνεύει η ίδια ( Άμα Ζώντας Απλά , Άχνα, Διαστάσεις, www.nikasbooks.gr )   Πειραματίζεται με διάφορα μουσικά όργανα και συνεργάζεται ως τραγουδοποιός και performer με τους μουσικούς Παναγιώτη Μίτση στους Άχνα www.axna.bandcamp.com και Νικόλα Μποντίνα στο loop project «Εμείς τα θαύματα, αυτοί τις μπίζνες»  Είναι μαζί με τον Θωμά Λιώλιο στην καλλιτεχνική διεύθυνση του ΘΕΑΤΡΟΥ ΦΑΟΣ στην Ηγουμενίτσα, το οποίο λειτουργεί και ως χώρος την Άνοιξη του 23.  Αυτή την εποχή ετοιμάζει την τρίτη της ποιητική συλλογή «Χωρίς Κλαδί» και παρακολουθεί το μεταπτυχιακό «Οπτικοακουστικές τέχνες στην ψηφιακή εποχή» του Ιονίου Πανεπιστημίου.  Ζει στη Φασκομηλιά Θεσπρωτίας και ταξιδεύει.