Το έργο αφορά στο Σώμα / Ξένο Σώμα και τη μεταξύ τους διάδραση, εστιάζοντας στην επιφάνεια του σώματος, στο εσωτερικό του, στα τραύματά του, στις φθορές που υπόκειται, στις αλλαγές που φέρει και στον αναγκαίο επαναπροσδιορισμό που προκύπτει για την αποδοχή του τραύματος από το ίδιο το άτομο και τον περίγυρό του.

Η θεματική του έργου που εφορμά από την ασθένεια και τα κατάλοιπά της στο σώμα αποκτά, έτσι, κοινωνικό χαρακτήρα αλλά με έναν τρόπο είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Τα σκληρά μέτρα απομόνωσης από το κοινωνικό σύνολο, λόγω του Covid-19, οι συνθήκες εγκλεισμού, ο φόβος νοσηρότητας και θανάτου θυμίζει την καθημερινότητα ενός καρκινοπαθή, αναπτύσσοντας την ικανότητα της ενσυναίσθησης, που ενώ λείπει από τις ζωές μας αποτελεί χαρακτηριστικό ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο.