Το “451°F” διαδραματίζεται σε ένα δυστοπικό μέλλον όχι πολύ μακριά και όχι πολύ κοντά στο παρόν. Τίποτα δεν έχει μείνει πια, όλα έρημα και όλα παρατημένα σε μια έρημη χώρα όπου σε ένα μοναδικό άδειο δωμάτιο, απαλλαγμένο από κάθε ανθρώπινο ίχνος έχει μείνει μονάχα ένα ραδιόφωνο, καταδικασμένο να επαναλαμβάνει μέσω όποιου σήματος έχει απομείνει, τις ίδιες ειδήσεις ξανά και ξανά. Ο κύκλος αυτός συνεχίζει μέχρι που ένα σήμα παρεμβάλει και πυροδοτεί ένα πρόγραμμα άγνωστο με μοναδικό σκοπό μια εξομολόγηση, μια μαρτυρία των όσων συνέβησαν, ίσως χρόνια πριν. Μια απελπισμένη κραυγή στο τίποτα και έπειτα η σιωπή. Η φανταστική αυτή δυστοπία πηγάζει από τους καιρούς μας. Την ζοφερή αύρα των ειδήσεων, τις αυταρχικές πολιτικές, τις στοχοποιήσεις των νέων και τα ψηφίσματα εις βάρος της παιδείας. Ο τίτλος του έργου αναφέρεται στην ακριβή θερμοκρασία στην οποία μια σελίδα ενός βιβλίου αρπάζει φωτιά και είναι όπως μπορεί να καταλάβει κανείς συμβολικός. Στο έργο συμπεριλαμβάνονται κείμενα “μαρτυρίες” τα οποία έχω γράψει με βάση γεγονότα που βίωσα και σκέψεις που έκανα κατά την διάρκεια ενός ολόκληρου χρόνου πανδημίας. Το έργο τελειώνει με το κείμενο από το οποίο πήρε και την πρωταρχική του σπίθα: “Ο αριθμός Πυγολαμπίδων που διακρίνονται την Νύχτα”, Ημερολόγια Πανούκλας, Γκονσάλο Μ. Ταβάρες. Η σύνθεση του έργου έγινε στα πλαίσια του μαθήματος Ηχητική Τέχνη και Ραδιόφωνο.
