Aρχικός σκοπός της δημιουργίας του έργου αποτέλεσε η ανάγκη για πειραματισμό όσον αφορά στις κινήσεις που κάνει ο άνθρωπος κατά τη διάρκεια του ύπνου και πως αυτές μπορούν να συσχετιστούν με τον ήχο, ειδικότερα κατά το στάδιο REM (rapid eye movement) το οποίο σχετίζεται με τα όνειρα. Ο τρόπος δημιουργίας του έργου έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον τρόπο λειτουργίας του ατόμου στην καθημερινή του ζωή , κυρίως ως προς τον τρόπο που πράττει στον δημόσιο βίο ο οποίος συνιστάται σε μεγάλο βαθμό από κανόνες Κατά τη διάρκεια του ύπνου ο άνθρωπος χάνει κάθε επαφή με τον έλεγχο των κινήσεων και των σκέψεων του. Κατά την κατάσταση αυτή, αδυνατεί να ασκήσει επιρροή μέσω της συνείδησης. Με το έργο μου θα ήθελα να μεταφράσω αυτές τις μη ελεγχόμενες κινήσεις, οι οποίες πολλές φορές συνδέονται με τα όνειρα ή με διαταραχές του ύπνου (RLS, άπνοια ύπνου), σε ήχο τον οποίο θα παράγει ο ίδιος ο άνθρωπος, μέσω του σώματος του. Δεδομένου ότι το έργο γεννιέται εντός του ιδιωτικού βίου και δεν αποτελεί το ίδιο φυσικό αντικείμενο, για να μπορέσει να ενταχθεί ως έργο στα πλαίσια μιας έκθεσης, θα αποτελέσει τμήμα μίας εγκατάστασης. Θα δημιουργηθεί ένας χώρος που θα οριοθετείται από δύο επιφάνειες ύψους 2.50 μέτρων και πλάτους 3 μέτρων. Ο οριοθετημένος χώρος θα γίνεται αντιληπτός μέσω του φωτισμού και της αλλαγής στην επιφάνεια του δαπέδου. Στη μια πλευρά της εγκατάστασης προβάλλεται το βίντεο του ανθρώπου που θα κοιμάται (στο πείραμα). Θα υπάρχουν ηχεία τα οποία θα αναπαράγουν τον ήχο (το αποτέλεσμα του πειράματος). Απέναντι από την προβολή θα τοποθετηθεί μια κουβέρτα η οποία θα λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιείται στο πείραμα. Αυτή τη φορά όμως ο θεατής θα λειτουργεί συνειδητά. Ο ήχος που θα παράγεται εκείνη τη στιγμή στην εγκατάσταση από τον θεατή θα ‘’ενώνεται’’ τον ήχο του πειράματος. Στόχος μου είναι ο χώρος που θα δημιουργηθεί να προκαλεί αμηχανία στον θεατή, ενώ θα παρατηρεί έναν άνθρωπο σε μια από τις πιο προσωπικές στιγμές του, εκείνη του ύπνου. Επιπλέον θα ήθελα το ηχητικό έργο να του δημιουργήσει προβληματισμό γύρω από τον τρόπο που λειτουργεί ο ίδιος στην καθημερινότητα και την αδυναμία του να ελέγξει πλήρως τη ζωή του μέσω της λογικής. Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω ότι μέχρι στιγμής, συναντώ δυσκολίες η οποίες σχετίζονται με την εύρυθμη λειτουργία του κυκλώματος για τις οποίες δεν ευθύνεται ο κώδικας ή οι κινήσεις μου ( για παράδειγμα χρειάζεται συχνά επανεκκίνηση ώστε να λειτουργήσει σωστά σε τυχαίες στιγμές).