"Το παρόν έργο αποτελεί μια μακέτα, για μια εικαστική εγκατάσταση σε έναν πραγματικό χώρο. Ο επισκέπτης θα βρίσκεται εντός ή εκτός του χώρου, λαμβάνοντας την ατμόσφαιρα που παράγεται, ακούγοντας και βλέποντας τις βέργες να συνομιλούν μέσω της τριβής και της ταλάντωσης. Μπορεί να επηρεάσει με τους Φώτο-αισθητήρες, που είναι τοποθετημένοι στις γωνίες του χώρου, τη λειτουργία των ραβδών. Ο θεατής, λόγω της διαφάνειας της ύλης, θα έχει την δυνατότητα να βλέπει τη βέργα να εκτίνεται εκτός του χώρου. Το έργο αποτελεί μια μελέτη- έρευνα πάνω στην έννοια του χώρου, του κενού και της ατμόσφαιρας. Ο χώρος, μια αρκετά αφηρημένη έννοια, συνδέεται άμεσα με τη συγκρότηση και σηματοδότηση του κόσμου, των εξωτερικών μορφών, των υλικών, των αντικείμενων, καθώς και με αυτές των εσωτερικών δομών και των ενεργητικών αιτιών, που διέπουν καθετί στον κόσμο. Άλλα τι θα ήταν ο χώρος αν δεν υπήρχε το αρνητικό του; «Ουδέ τι τού παντός κενεόν πέλει ουδέ περισσόν. Τίποτα από το παν είναι ούτε κενόν ούτε πλήρες. » αναφέρει ο Εμπεδοκλής1. Έτσι και ο χώρος δεν μπορεί να υφίσταται δίχως την αμφίδρομη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στο εσωτερικό και το εξωτερικό, το κενό και το πλήρες. Δίχως το γεμάτο, δεν θα μπορούσε να φανερωθεί το κενό και κατά επέκταση το όλον. Ο Λάο Τσε, εντοπίζει την ουσία του κενού ως δημιουργική πλέον αξία τονίζοντας πως2 «Τριάντα τόσους άξονες έχει ο τροχός αλλά γίνεται χρήσιμος από την κεντρική του τρύπα. Πλάσε κανάτι με πηλό, χρήσιμο είναι το εσωτερικό κενό του. Σπίτια δεν είναι τα ντουβάρια μα ο άδειος χώρος που εκείνα περικλείουν. Έτσι αναγκαίο είναι το φανερό και χρήσιμο το αδήλωτο». Με ανάλογο τρόπο, επιχειρώ στο έργο να αναδείξω τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στο εσωτερικό και το εξωτερικό του χώρου. Ο συνδετικός κρίκος των δυο χώρων δεν είναι άλλος από την οπή. Η οπή, ως άνοιγμα στον χώρο, είναι το μέσο που θα επιτρέψει στο κενό του εσωτερικού χώρου να ελευθερωθεί και να συναντηθεί με το κενό του εξωτερικού χώρου, βάζοντας μπρος μια αμφίδρομη σχέση ροής, κίνησης και επικοινωνίας ανάμεσα στους εκάστοτε χώρους. Η ράβδος αποτελεί το οφθαλμοφανές στοιχείο της εξαγωγής ή εισαγωγής στο χώρο, λαμβάνοντας το ρολό της λειτουργίας στο έργο. "