Προπτυχιακές σπουδές: Φιλοσοφία και Κοινωνιολογία, Moscow State University, 1992. Μεταπτυχιακές Σπουδές: Κοινωνιολογία, Κοινωνική Θεωρία, University of Warwick, UK, 1995. Διδακτορική διατριβή: Κοινωνική Θεωρία, Institute of Sociology, Russian Academy of Sciences, Moscow 1999.
Η Irina Aristarkhova γεννήθηκε το 1969 στη Μόσχα. Γράφει και διδάσκει πάνω σε θέματα φεμινιστικής θεωρίας και σύγχρονης αισθητικής. Εντάχθηκε στο διδακτικό προσωπικό της Σχολής Τεχνών και Design ως Αναπληρώτρια Καθηγήτρια το 2012. Έχει χρηματίσει μέλος της συνέλευσης καθηγητών των Pennsylvania State University (University Park), National University of Singapore (για λογαριασμό του οποίου διηύθυνε το Cyberarts Research Initiative, 2001-2005), και του Lasalle College of the Arts.
Το βιβλίο της Aristarkhova, Hospitality of the Matrix: Philosophy, Biomedicine, and Culture (2012) διατίθεται από το Columbia University Press. Πιο πρόσφατα άρθρα της, όπως το “Hospitality and the maternal” και το “Though Shall Not Harm All Living Beings: Feminism, Jainism and Animals” έχουν δημοσιευτεί στο Hypatia: A Journal of Feminist Philosophy (27.1 και 27.3, 2012). Η Ana Prvacki συνεργάστηκε με την Irina Aristarkhova στη συγγραφή ενός βιβλίου τέχνης το 2011. Το κείμενό τους “100 Notes – 100 Thoughts No. 043: The Greeting Committee Reports…” αποτελεί μέρος της σειράς εκδόσεων της Documenta 13, και παραγγέλνεται από το Hatje Cantz Verlag.
Η Aristarkhova σπούδασε Φιλοσοφία και Κοινωνιολογία στο Moscow State University, και έκανε το Μεταπτυχιακό της στο University of Warwick, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή στη Συγκριτική Γαλλική Ψυχαναλυτική Θεωρία στο Institute of Sociology της Russian Academy of Sciences. Ήταν η επιμελήτρια και μια εκ των συγγραφέων του τόμου “Woman Does Not Exist: Contemporary Studies of Sexual Difference” (1999), καθώς και η επιμελήτρια της ρωσικής μετάφρασης (2005) του βιβλίου An Ethics of Sexual Difference” της Luce Irigaray.
Το net-art έργο της “Virtual Chora” επιλέχθηκε και αναπτύχθηκε για την Cyberarts Exhibition, στο πλαίσιο του Nokia / Singapore Art Festival, και εκτέθηκε στο Singapore Art Museum, το 2011. Οι ιδέες που διαμόρφωσαν αυτό το έργο αργότερα αποτέλεσαν μέρος των γραπτών της πάνω στη φιλοξενία, το χώρο, το matrix και τα νέα μέσα, ειδικά στο κείμενο “Hospitality-Chora-Matrix-Cyberspace” (Fisozofski Vestnik XXIII, 2-2002, ειδική επιμελήτρια: Marina Grzinic Mauhler). Το 2002, η Irina Aristarkhova, μαζί με την Faith Wilding, την Coco Fusco και τη Maria Fernandez ξεκίνησαν το “Undercurrents” – έναν online κατάλογο συζητήσεων σχετικά με το πώς συσχετίζονται ο κυβερνο-φεμινισμός, οι νέες τεχνολογίες, η μετα-αποικιοκρατία και η παγκοσμιοποίηση (περισσότερα στο σύνδεσμο: http://wwwpersonal.umich.edu/~airina/texts_subpages/2002_undercurrents.html). Η θεμελιώδης σχέση μεταξύ τεχνολογίας και διαφορετικότητας (αισθητικής, πολιτισμικής, σεξουαλικής, πολιτικής, διεπιστημονικής κτλ.) παραμένει ένα από τα βασικά ενδιαφέροντά της και ήταν το θέμα ενός ειδικού τεύχους του Leonardo Electronic Almanac, υπό τη δική της επιμέλεια – “Technology and Difference”, LEA 11:10-11, διαθέσιμο στους συνδέσμους: http://www.leoalmanac.org/leonardo-electronic-almanac-volume-11-no-10-october-2003/ και http://www.leoalmanac.org/leonardo-electronic-almanac-volume-11-no-11-november-2003/.
Οι υπόλοιπες, πολυάριθμες δημοσιεύσεις της περιλαμβάνουν τα “Ectogenesis and Mother (as) Machine” (Body and Society, 11:3), καθώς και ένα κεφάλαιο στον τόμο “Collectivism after Modernism: The Art of Social Imagination after 1945” (επιμ. Stimson και Sholette, Minnesota University Press, 2007).
Μπορείτε να παρακολουθήσετε τη διάλεξη της Irina Aristarkhova από το 2013, με τίτλο “Dangerous Art: From Varvara Stepanova to Pussy Riot”, στον εξής σύνδεσμο: http://www.youtube.com/watch?v=mAlQxDzL46E
Επιστροφή