ΤΑΜΠΟΥ – ΠΑΡΑΒΑΣΗ – ΥΠΕΡΒΑΣΗ

Curtin University, Αυστραλία

O Stelarc είναι ένας καλλιτέχνης της performance, που έχει πειραματιστεί οπτικά και έχει ενισχύσει ακουστικά το σώμα του. Έχει δημιουργήσει τρία φιλμ με την κινηματογράφηση του σώματός του εσωτερικά. Μεταξύ 1976-1988, πραγματοποίησε 26 SUSPENSIONS (Αιωρήσεις), performances στις οποίες το σώμα του αιωρείται, στηριγμένο από άγκιστρα που έχουν περαστεί στο δέρμα. Έχει χρησιμοποιήσει ιατρικό εξοπλισμό, Προσθετική, Ρομποτική, συστήματα Εικονικής Πραγματικότητας, το Ίντερνετ και τη Βιοτεχνολογία, προκειμένου να κατασκευάσει στενές και ακούσιες διεπαφές με το σώμα. Διερευνά την Εναλλακτική Ανατομική Αρχιτεκτονική, με επαυξημένες και εκτεταμένες σωματικές κατασκευές.

Έχει κάνει performance με το THIRD HAND (Τρίτο Χέρι), με το EXTENDED ARM (Εκτεταμένο Μπράτσο), με το VIRTUAL ARM (Εικονικό Χέρι), το STOMACH SCULPTURE (Γλυπτό για Στομάχι) και το EXOSKELETON (Εξωσκελετό), ένα ρομπότ που περπατάει με 6-πόδια. Στις performances FRACTAL FLESH, PING BODY and PARASITE διερευνούσε την ακούσια, από απόσταση και μέσω internet χορογράφηση του σώματος, με ηλεκτρική διέγερση των μυών. Το PROSTHETIC HEAD (Προσθετικό Κεφάλι) είναι ένα “embodied conversational agent” (1) που συζητάει με το άτομο που του θέτει ερωτήσεις. Κατασκεύασε με χειρουργική επέμβαση ένα EXTRA EAR (Επιπλέον Αυτί) στο μπράτσο του, το οποίο θα λειτουργήσει μέσω internet, ως ένα δημόσια προσβάσιμο ακουστικό όργανο για ανθρώπους που βρίσκονται σε άλλα μέρη. Προς το παρόν, εκτελεί performances μέσω του avatar του στην ιστοσελίδα του SECOND LIFE.

Το 1995 ο Stelarc έλαβε υποτροφία για τρία χρόνια από το The Visual Arts/Craft Board, του Συμβουλίου της Αυστραλίας, και το 2004 βραβεύτηκε με μια διετή υποτροφία στα Νέα Μέσα (New Media Arts Fellowship). Το 1997 διορίστηκε επίτιμος καθηγητής Τέχνης και Ρομποτικής στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon του Pittsburgh. Το 1997 ήταν Artist-In-Residence της πόλης του Αμβούργου. Το 2000 βραβεύτηκε με τον τίτλο Honorary Degree of Laws από το Monash University. Ήταν Visiting Artist στην Τέχνη και Τεχνολογία, της Σχολής Τέχνης και Σχεδιασμού (Faculty of Art and Design) του Ohio State University στο Columbus, το 2002, 2003 & 2004. Κατείχε τη θέση του Βασικού Ερευνητικού Συνεργάτη (Principal Research Fellow) στον τομέα της Performance στο Arts Digital Research Unit και ήταν Επισκέπτης Καθηγητής στο Nottingham Trent University, (UK). Μεταξύ 2006-2011 ήταν Senior Research Fellow και Επισκέπτης Καλλιτέχνης στο MARCS Lab, University of Western Sydney, Αυστραλία. Σήμερα, είναι πρόεδρος στον τομέα της Performance Art της Σχολής Καλών Τεχνών του Brunel University, Uxbridge (UK). Το 2010 έλαβε ειδική χορηγία για την ολοκλήρωση έργου από το Συμβούλιο της Αυστραλίας, και επίσης του απονεμήθηκε το Prix Ars Electronica Hybrid Arts Prize.

Το 2012 βραβεύτηκε με το Michael Cook Performance and Body Artist Award. Το 2012 ξεκίνησε τη λειτουργία του Alternate Anatomies Lab, του οποίου διετέλεσε πρόεδρος για δύο χρόνια. Το 2015 το Συμβούλιο της Αυστραλίας του απένειμε το βραβείο Emerging and Experimental Arts Award. Σήμερα, είναι Distinguished Research Fellow στη Σχολή Σχεδιασμού και Τέχνης (School of Design and Art) στο Curtin University. Το έργο του Stelarc εκπροσωπείται από τις SCOTT LIVESEY GALLERIES στη Μελβούρνη.

(1) “Embodied conversational agents are computer-generated cartoon-like characters that demonstrate many of the same properties as humans in face-to-face conversation, including the ability to produce and respond to verbal and nonverbal communication.” https://mitpress.mit.edu/books/embodied-conversational-agents

ZOMΠΙ, CYBORGS & ΧΊΜΑΙΡΕΣ: AΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΑ, ΑΝΟΙΚΕΙΑ & ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΙΜΑ ΣΩΜΑΤΑ

Στην εποχή του body hacking, της χαρτογράφησης του γονιδιώματος, της προσθετικής, της αντικατάστασης οργάνων, της μεταμόσχευσης προσώπου, της αλλαγής φύλου, της τεχνητής νοημοσύνης (AI) και της τεχνητής ζωής (AL), το τι σημαίνει ετερότητα, τι παράγει και επηρεάζει την επίγνωση καθίσταται προβληματικό. Είναι μια εποχή της Σάρκας που Κυκλοφορεί, της Φράκταλ Σάρκας και της Σάρκας Φάντασμα. Είναι μια εποχή ακραίας απουσίας και ανοίκειας εμπειρίας σωμάτων που δρουν εξ αποστάσεως με κατατετμημένες φυσιολογίες και πολλαπλές δράσεις, όπου τα σώματα είναι ταυτόχρονα κατεχόμενα και δρώντα. Δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, δεν είναι ούτε εδώ, ούτε εκεί αλλά εν μέρει παρόντα και κυρίως απόντα. Υποκειμενικά, το σώμα τώρα βιώνεται ως ένα περισσότερο εξωθημένο σύστημα, παρά ως κλειστή δομή. Ο εαυτός τοποθετείται πέρα από το δέρμα. Είναι εν μέσω αυτής της εξώθησης που το σώμα καθίσταται κενό. Ωστόσο, αυτή η ριζοσπαστική κενότητα δεν συμβαίνει μέσα από μια έλλειψη, αλλά μάλλον μέσα από μια υπέρβαση. Τα σώματα είναι βαθύτατα παρωχημένα. Τα σώματα είναι ανεπαρκή, κενά, άβουλα και απόντα στη λειτουργία τους. Ζούμε σε μια εποχή υπέρβασης και αδιαφορίας, προσθετικής επαύξησης και εκτεταμένων λειτουργικών συστημάτων. Σε μια εποχή Οργάνων Χωρίς Σώμα, οργάνων που περιμένουν σώματα. Τα πτώματα μπορούν να διατηρηθούν για πάντα με την τεχνική της plastination και τα σώματα σε κώμα μπορούν να συντηρούνται στο διηνεκές με συστήματα τεχνητής υποστήριξης ζωής, ενώ σώματα των οποίων οι λειτουργίες ανεστάλησαν με την τεχνική της κρυογονικής, περιμένουν την ανάνηψη σε κάποιο φανταστικό μέλλον. Το νεκρό, το σχεδόν νεκρό, το απέθαντο και το αγέννητο συνυπάρχουν ταυτόχρονα σήμερα. Είναι μια εποχή του Πτώματος, του Κωματώδους και της Χίμαιρας. Εποχή των Ζόμπι, των Cyborgs, των Υβριδίων και των Ανθρωποειδών. Το ανατριχιαστικό και το ανοίκειο πληθύνονται. Το σώμα έχει καταστεί σύγχρονη χίμαιρα από κρέας, μέταλλο και κώδικα.

    Περίληψη παρουσίασης & συνοπτικό βιογραφικό
Mέγεθος: 345.72 KB :: Τύπος: Αρχείο PDF